Annabeth ;
Dzisiaj ten wielki dzień . Pełen radości i smutku . Płaczu ze szczęścia i z żalu. A pomyśleć , że na początku go nienawidziłam . . A o dziwo nie wywołaliśmy wojny . No dobra , ok . Tym jej nie zapoczątkowaliśmy . . I choć wszystko przepadło , śmieję się .Łecz są to łzy bólu i straty. Pierwszy raz odkąd wydostałam się z Tartaru . Pierwszy raz odkąd zniszczono obóz . Rzym i Olimp . Można by stwierdzić , że to wielka szansa . Architektka Olimpu po raz drugi .I zrobiłam to - stworzyłam potęgę. I cieszyłabym się , gdyby tak nie bolało . Choć mówią ,że się udało . Chwalą za zdobienia , kunszt i wszystkie dodatki to każde wspomnienie jest bólem . Olimp , obóz : Rzym i Grecja . Nawet Nowy Jork, San Francisko , ocean . Nie ma miejsca , w którym bym zapomniała . Jest tylko ogień .
Ale jak mam się czuć po tym wszystkim ? Percy..... (łkanie) to moja wina . Gdy skoczył za mną w otchłań Tartaru , gdy walczył , robił to dla nas . I było świetnie . Dopóty się nie poświęcił , by zamknąć wrota . A potem wrócił i byłam szczęśliwa . Zrozumiałam , że nie jest moim przyjacielem chłopakiem , osobą stojącą obok . A jednostką potrzebną do życia , tlenem , którego teraz brak .
Płaczę, złoszczę się , nienawidzę całego świata . Przeklinając wszystko i wszystkich . Począwszy od wrogów , kończąc na przyjaciołach, rodzinie . Do cholery , dlaczego on ? Pytanie zawisa w powietrzu . Bez odpowiedzi . I choć dziś się żenię . Nie robię tego z miłości . Lecz dla zapomnienia , odwrócenia uwagi, pokazania , że jest ok . Ruszyłam dalej. Choć wiem , że nigdy nie będę w stanie .
Bo choć nie żyje . Jest . Tam . Wiem , że kiedyś wróci . Bez wspomniej , bez życia . Beze mnie . Obiecywałam , że tam nie pójdę. Po tym jak po 100 latach prób , zbudzenia go Posejdon oddał ciało syna bohatera . I jest tam , teraz . Nie potrafię , od niego odejść . Jest moim narkotykiem . A ja jestem narkomanką , ćpunką i idiotką . Bo powinnam dać się zabić . Odmówić nieśmiertelności . I przywitać śmierć . Bo choć kiedyś znów spojrzę w Jego oczy , to nie będzie on . Choć trudno , niemożliwie trzeba pogodzić się z tym . Perseusz Jackson, podwójny zbawca Olimpu , przepadł . I trzeba iść dalej .
Patrzę na Chrisa , który spogląda na mnie znad ołtarza . Brąz oczu stopuje mnie tylko na moment .Bo uświadamiam sobie , że to nie to oczy chciałam widzieć . A teraz to niemożliwe . Chciałam walczyć . Lecz jestem tchórzem . Jestem córką Ateny , ale nigdy nie będę już NIĄ . Annabeth Chase " Mądralińska" należała do Percy'ego . I przepadła . Razem z nim . Dlatego czas wziąć głęboki wdech i zacząć nowy początek .
